Οι έκπτωτοι πρωταθλητές

Η Μεγάλη Εβδομάδα του 2004 είχε να επιδείξει μια σειρά από πρωτοφανή ποδοσφαιρικά... θαύματα. Η Μονακό απέκλεισε τη Ρεάλ Μαδρίτης, ανατρέποντας το εις βάρος της 4-2, η Τσέλσι πέταξε έξω τη συμπολίτισσά της Αρσεναλ κερδίζοντάς την στο "Χάιμπουρι", ενώ στο πιο όμορφο παραμύθι της ιστορίας της η Ντεπορτίβο Λα Κορούνια διέλυσε (4-0) την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν και έφτασε για πρώτη φορά στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Το "ΒΗΜΑ" θυμίζει τις δέκα μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Φέγενορντ - Αράντ 1-1: (16/30 Σεπτεμβρίου 1970) Η Φέγενορντ δεν ήταν η πρώτη ομάδα που αποκλείεται στον πρώτο γύρο της επόμενης διοργάνωσης από τη στέψη της ως πρωταθλήτρια Ευρώπης. Το είχαν καταφέρει η Ρεάλ Μαδρίτης και η Σέλτικ νωρίτερα, ωστόσο ο αποκλεισμός της πρωταθλήτριας Ολλανδίας από την άσημη ρουμάνικη ομάδα ήταν ένας από τους πιο ντροπιαστικούς αποκλεισμούς της Ιστορίας των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Η ομάδα από την πόλη της Τρανσυλβανίας Αράντ, προκρίθηκε με δύο ισοπαλίες (0-0 ο επαναληπτικός στη Ρουμανία) αλλά στον επόμενο γύρο αποκλείστηκε με δύο ήττες (3-0 και 3-1) από τον Ερυθρό Αστέρα.

Βίνερ Σπορτκλαμπ - Γιουβέντους 7-0: (1 Οκτωβρίου 1958) Ισως η μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών. Η Γιουβέντους με τον Ουαλό Τζον Τσαρλς και τον Αργεντινό Ομάρ Σίβορι (είχε αποκτηθεί έναντι του αστρονομικού για την εποχή ποσού των 90.000 στερλίνων) έμοιαζε η μοναδική απειλή για την αχτύπητη Ρεάλ Μαδρίτης. Στο πρώτο ματς κέρδισε την πρωταθλήτρια Αυστρίας με 3-1 χάρη σε χατ τρικ του Σίβορι, ωστόσο στον επαναληπτικό η ομάδα που ουδέποτε ξέφυγε από τη σκιά της Αούστρια και της Ραπίντ Βιέννης, πέτυχε ένα μοναδικό ρεκόρ: υποχρέωσε την Κυρία στην πιο βαριά εκτός έδρας ήττα της ευρωπαϊκής ιστορίας της. Σήμερα η Βίνερ Σπορτκλαμπ ονομάζεται Βίνερ ΣΚ και αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία του αυστριακού πρωταθλήματος.

Αντερλεχτ - Ρεάλ Μαδρίτης 4-3: (5/26 Σεπτεμβρίου 1962) Προσπαθώντας να αναβιώσει την Epoca Dorada, τη χρυσή πενταετία που σημαδεύτηκε με την κατάκτηση πέντε συνεχόμενων Κυπέλλων Πρωταθλητριών, η Ρεάλ Μαδρίτης μαχόταν να επανακτήσει τα σκήπτρα που είχε χάσει την προηγούμενη χρονιά από την Μπενφίκα του Εουσέμπιο. Στον προκριματικό γύρο της περιόδου 1962-63 η Ρεάλ των Χέντο, Ντι Στέφανο και Πούσκας έμεινε στο 3-3 με τους μαχητικούς Βέλγους στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», ωστόσο παρέμενε το φαβορί για τον επαναληπτικό του «Χέιζελ». Πέντε λεπτά πριν από τη λήξη εκείνου του ματς, ο Ζεφ Ζουριόν πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ και σήμανε την απαρχή της ανανέωσης για τη Βασίλισσα Ρεάλ Μαδρίτης.

Γκλάντμπαχ - Ιντερ 7-1: (20 Οκτωβρίου 1971) Οι 27.000 γερμανοί που στριμώχθηκαν στις εξέδρες του μικρού «Μπέκελμπεργκ» ήταν σίγουροι για ένα πράγμα: ότι δεν θα παρακολουθούσαν πολλά γκολ. Αλλωστε απέναντι στην Γκλάντμπαχ ήταν η Ιντερ που είχε εισάγει το κατενάτσιο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Κι όμως, ο Γιουπ Χάινκες, ο Γκίντερ Νέτσερ και η παρέα τους διέλυσαν τους Νερατζούρι με 7-1, αναγκάζοντας τον εκτελων χρέη παρατηρητή της UEFA σερ Ματ Μπάσμπι να απορήσει: «Τι φανταστική ομάδα, τι ταχύτητα, τι δύναμη, τι δημιουργία. Αυτή η Γκλάντμπαχ τα έχει όλα». Προφανώς δεν είχε τις... άκρες στην UEFA, η οποία διέταξε την επανάληψη του αγώνα, επειδή ένα αντικείμενο που έπεσε στον αγωνιστικό χώρο χτύπησε τον Ρομπέρτο Μπονισένια στον λαιμό. Ο ιταλός άσος λέγεται ότι έκανε θέατρο, ζητώντας αλλαγή επειδή δεν μπορούσε να συνεχίσει. Στον αγώνα που ξανάγινε, αυτή τη φορά στο Βερολίνο, οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες 0-0...

ΤΣΣΚΑ Σόφιας - Αγιαξ 2-0: (7 Νοεμβρίου 1973) Τα 22 χρόνια... φαγούρας του Αγιαξ ξεκίνησαν στη Σόφια εκείνο το χειμωνιάτικο απόγευμα του 1973. Έπειτα από τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, οι εφευρέτες του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου βυθίστηκαν στην κρίση. Ο τεχνικός των επιτυχιών Ρίνους Μίχελς και ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» Γιόχαν Κρόιφ είχαν φύγει για τη Μπαρτσελόνα, ο Σγιάακ Σβαρτ είχε κρεμάσει τα παπούτσια του και η ΤΣΣΚΑ Σόφιας παραμόνευε στη γωνία. Το 1-0 υπέρ του Αίαντα στο πρώτο ματς, δεν ήταν αρκετό, καθώς ο Ντίμιταρ Μαρασίλεφ στο 65' και ο Στέφαν Μιχαΐλοφ στην παράταση έβαλαν τον Αγιαξ στο ευρωπαϊκό περιθώριο μέχρι το 1995.

Στεάουα Βουκουρεστίου - Μπαρτσελόνα 2-0: (7 Μαΐου 1986) «Ηταν η πιο καταθλιπτική ήττα της καριέρας μου» δήλωσε ο άγγλος τεχνικός της Μπαρτσελόνα κ. Τέρι Βέναμπλς έπειτα από την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία των τελικών της διοργάνωσης. Στην ποδοσφαιρική κλίμακα Ρίχτερ συγκρίνονται με τη νίκη της Στεάουα Βουκουρεστίου στα πέναλτι επί της Μπαρτσελόνα, μόνο οι επιτυχίες του Αμβούργου το 1983 επί της Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ της Αθήνας και ο θρίαμβος της Πόρτο επί της Μπάγερν Μονάχου του 1987. Οι Καταλανοί με ηγέτη τον Μπερντ Σούστερ, που είχαν φτάσει μια ανάσα από το Κύπελλο το 1961 χάνοντας στον τελικό από τη Μπενφίκα, ήλπιζαν πως επί ισπανικού εδάφους, στο «Σαντσέθ Πιθχουάν» της Σεβίλλης και μπροστά σε 50.000 οπαδούς τους, θα είχαν εύκολο έργο απέναντι στη Στεάουα. Ο θρυλικός Ντουκαντάμ είχε διαφορετική άποψη αποκρούοντας και τα τέσσερα πέναλτι των ισπανών και ο Μάριους Λάκατους με τον Γκαβρίλα Μπάλιντ ήταν οι μοναδικοί σκόρερ εκείνης της βραδιάς.

Νταντί - Κολωνία 8-1: (5 Σεπτεμβρίου 1962) Για την πρωταθλήτρια της τότε Δυτικής Γερμανίας με τους πέντε διεθνείς στη σύνθεσή της, ο αγώνας για τον πρώτο γύρο της διοργάνωσης εναντίον της Νταντί έμοιαζε διαδικαστικός. Ωστόσο η Νταντί του Μπομπ Σάνκλι (αδερφού του Μπιλ Σάνκλι της Λίβερπουλ) έχοντας κατακτήσει το μοναδικό πρωτάθλημα της Ιστορίας της αποδείχθηκε αξεπέραστο εμπόδιο. Ιδιαίτερα μετά το 8-1 του πρώτου αγώνα (4-0 υπέρ των γερμανών ο επαναληπτικός) που ανάγκασε τον γιουγκοσλάβο τεχνικό της Κολωνίας (πολύ μετέπειτα και της ΑΕΚ) Ζλάτκο "Τσικ" Τσαϊκόφσκι να δηλώσει: «Τώρα είναι καλύτερα να πέσει το αεροπλάνο της επιστροφής»...

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Φενέρμπαχτσε 0-1: (30 Οκτωβρίου 1996) Για 56 παιχνίδια και περισσότερα από 40 χρόνια η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ διατηρούσε με ευλάβεια το εντός έδρας αήττητό της σε ευρωπαϊκά ματς. Ούτε η Ρεάλ Μαδρίτης του Ντι Στέφανο, ούτε η Γιουβέντους του Μισέλ Πλατινί, αλλά ούτε και η Μπαρτσελόνα του Ντιέγκο Μαραντόνα κατάφεραν να κερδίσουν τους «Κόκκινους Διάβολους» στο άντρο τους. Επρεπε να έρθει η Φενέρμπαχτσε του 19χρονου Ερόλ Μπουλούτ και του Ελβιρ Μπόλιτς για να σπάσει το αήττητο και μαζί του να ραγίσει η καρδιά του σερ Μπόμπι Τσάρλτον, ο οποίος θρυλείται ότι έκλαψε εκείνο το βράδυ. «Κάποια στιγμή θα χάναμε», δήλωσε. «Αλλά περίμενα ότι αυτό θα γινόταν από τη Ρεάλ, τη Μπαρτσελόνα, ή τη Μίλαν. Οχι όμως έτσι»...

Αγιαξ - Λίβερπουλ 5-1: (7 Δεκεμβρίου 1966) Ο Μπένι Μίλερ παρομοιάζει εκείνο τον θρίαμβο του Αγιαξ επί της Λίβερπουλ του Μπιλ Σάνκλι «με νίκη μια ερασιτεχνικής ομάδας του Αμστερνταμ επί της σημερινής Μπαρτσελόνα». Ο Σάνκλι πριν από το ματς φέρεται να έχει αναρωτηθεί δημόσια: «Αγιαξ; Αυτό δεν είναι απορρυπαντικό;» Ο Αγιαξ του κ. Ρίνους Μίχελς που φόρεσε για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του ολόλευκες εμφανίσεις διέλυσε τη Λίβερπουλ και με τον 19χρονο Κρόιφ να σκοράρει δύο φορές στον επαναληπτικό (2-2) και τους Ρουντ Κρολ, Πιτ Κάιζερ και Βιμ Σούουρμπιερ έδειξε πως δημιουργούσε μια αυτοκρατορία που κάποια στιγμή θα κατακτούσε την Ευρώπη.

Μίλαν - Ρόζενμποργκ 1-2: (4 Δεκεμβρίου 1996) Μια ισοπαλία αρκούσε στη Μίλαν για να προκριθεί στη συνέχεια της διοργάνωσης. Στο τελευταίο ματς της φάσης των ομίλων, οι Ροσονέρι υποδέχτηκαν τη Ρόζεμποργκ, την οποία είχαν διαλύσει με 4-1 στο Τρόντχαϊμ στο πρώτο ματς. Ωστόσο ο κ. Αρίγκο Σάκι που είχε κληθεί κατεπειγόντως για να σώσει τη χρονιά, δεν τα κατάφερε. Οι Φράνκο Μπαρέζι, Πάολο Μαλντίνι και ο «πολύς» Ρομπέρτο Μπάτζιο έφυγαν με σκυμμένο το κεφάλι από το «Σαν Σίρο», καθώς οι αδιάφοροι νορβηγοί με γκολ των Χάραλντ Μπράντμπακ και Βέγκαρντ Χέγκεμ επικράτησαν των Ροσονέρι αφήνοντάς τους εκτός Ευρώπης.